Met Peter de Roover in de cockpit heeft N-VA gaandeweg meer ruggengraat gekregen. Zijn koppige drang om overal gelijk te krijgen past wonderwel in de winkel van Bart De Wever waar het slijpen van puntjes aan het Vlaamsche gras altijd hoog op de agenda van het Schoon Verdiep heeft gestaan. Neem nu het VN migratiepact. Tot voor De Roover zich als informele partijideoloog over het dossier boog had niemand van de partij, ook Theo Francken niet, graten in de tekst gezien. Maar nadat eerst de Verenigde Staten en daarna Australië de tekst van het internationaal akkoord verwierpen kon De Roover niet achterblijven. Het akkoord was opeens onverteerbaar voor al wie het Vlaams-nationalisme een warm hart toedroeg. Hiermee was in Vlaanderen de afkeer van het migratiepact niet langer het monopolie van Vlaams Belang (en Vuye & Wouters).
De ellende van het migratiepact is dat men het op twee manieren kan lezen, ongeacht of de lezer rechtse of linkse sympathie heeft. Zo stelde de socioloog Mark Elchardus, toch van linkse snit, verleden vrijdag nog pertinent dat het migratiepact met klem verworpen moest worden. Bart Brinckman van De Standaard, dus van rechtse signatuur, vond in hetzelfde tv programma dat het pact moest worden gesteund.
Wat kan men uit dit alles besluiten? Het migratievraagstuk is veel te complex om er nu al een mondiale oplossing voor te bedenken. Het volksnationalisme is te eng om zelfs embryonaal een begin van oplossing te kunnen aanreiken. Maar wie het goed voor heeft die gaat straks naar Marrakesh om er het akkoord, met al zijn gebreken, te aanvaarden.
Dat kan perfect omdat het toch GEEN juridisch bindend akkoord is, ik bedoel een akkoord dat staten kunnen invullen naar eigen inzichten. Heel de xenofobe stemmingmakerij rond het akkoord kunnen we missen als kiespijn. Doen wat De Roover & Cie doen door er een regeringscrisis voor uit te lokken getuigt uiteindelijk van slechte wil. Zeggen dat de regering valt als het internationaal akkoord met gedoogsteun van de oppositie aanvaard wordt is plat opportunisme van al wie nu garen poogt te spinnen uit een artificieel opgeklopte spanning. Er zijn inderdaad dringender problemen dan een akkoord dat voorlopig met ogen en haken aan elkaar hangt.
.png)
0 Reacties