EN DAAR IS DIE BAZOOKA WEER
Enige accuratesse zou onze nationale omroep geen kwaad kunnen. Nu Mario Draghi als voorzitter van de Europese Centrale Bank beslist heeft om tot midden 2016 maandelijks 60 miljard euro in de zieke Europese economie te pompen, 1.140 miljard euro in totaal, vond de VRT het nodig dit aan te kondigen als een absolute nieuwigheid. Blijkbaar zijn ze bij de nationale omroep al vergeten dat Angela Merkel en Nicolas Sarkozy eind 2011 al een eerste keer zo’n operatie op poten hebben gezet, toen 1.000 euro in twee schijven om de euro te behoeden tegen speculatie.
Dat Europa nu nogmaals de bazooka bovenhaalt om Europa uit de crisis te halen bewijst hoezeer politici en de media de burger nu al maanden hebben bedot met hun bewering dat België en Nederland terug crisisvrij zijn. Men herinnere zich de krachtige peptalk van Gwendolyn Rutten en van Bart de Wever de weken voor de verkiezingen, goed georkestreerde leugens dat de herleving al was ingezet. De nog steeds stijgende werkloosheid, de zeer bescheiden economische groei in Europa sinds het begin van de crisis in 2008, de aanhoudende problemen in de banksector en de deflatie van de laatste maanden zijn evenveel bewijzen dat Europa alles behalve crisisvrij is, België en Nederland heel zeker niet, wat Jeroen Dijsselbloem daarover ook moge beweren.
Als de ECN thans ten tweede male de bazooka van stal moet halen dan is dat een bewijs hoezeer alle vorige reddingspogingen hebben gefaald. De historisch lage rentevoeten hebben, tenzij in Polen, nergens tot een stevige herleving van de investeringen geleid. Niet meer wetend van welk hout pijlen makend om de eurozone uit de crisis te halen heeft Draghi nu zijn laatste troefkaart uitgespeeld. Door bij banken uit de eurozone allerlei staatsobligaties op te kopen krijgen ze meer liquiditeiten in kas (zoveelste cadeau voor het bankwezen) in de hoop dat ze makkelijker krediet zullen verstrekken aan het bedrijfsleven dat daarmee zijn investeringen kan opvoeren. Hiermee hebben Draghi en zijn entourage flagrant bewezen dat ze nog steeds niet snappen dat de werkelijke oorzaak van de crisis de excessieve bankkredieten zijn. In een Europa dat al bulkt van de schulden (publieke schulden en private schulden) zal de maatregel de schuldgraad nog verder in de hoogte jagen. Hiermee krijgen banken en beleggers een vergiftigd geschenk van Europa dat ondertussen op een steeds groter wordende monetaire bubbel rijdt. Om de deflatie te laten omslaan in een inflatie van 2 procent neemt de ECB onverantwoorde risico’s.
In landen met te hoge loonkosten (38,02 euro per uur in België tegen 7,88 euro per uur in Polen) zullen de kredieten in het geheel niet worden gebruikt om nieuwe arbeidsplaatsen te scheppen, wel om de uit de markt geprijsde arbeidskracht te vervangen door machinekracht, waardoor de binnenlandse private koopkracht nog meer zal dalen, en onze economie nog meer afhankelijk zal worden van pogingen om de binnenlandse overproductie te realiseren op de wereldmarkt. Wie mijn vorige bijdrage heeft gelezen weet ondertussen dat de concurrentiekracht van de Belgische economie na een kwart eeuw politiek geklungel onherstelbaar is beschadigd. We kunnen niet meer concurreren op basis van productiviteit omdat in België die productiviteit het traagst is gestegen van heel Europa, amper met 0,84 procent per jaar de twee laatste decennia.
De negatieve reactie van Financiënminister Johan van Overtveldt op de bazooka van Draghi is een flagrant bewijs wat voor lichtgewicht de minister is. Het enige positieve effect van de maatregel is dat de rentevoeten nog verder zullen dalen en dat het overmatig depositosparen in België (247,1 miljard op spaarboekjes) en in Nederland (376,6 miljard spaartegoeden) zal moeten afnemen, of nog dat het geld eindelijk weer wat begint te rollen. In plaats dat Van Overtveldt zich daarover verheugt staat hij aan de klaagmuur. Laat hij de laatste propositie van de Tractatus van Wittgenstein nog maar gauw eens herlezen, want waarover men niet kan meespreken, daarover zwijgt men beter.
Ondertussen komt de nieuwe bankencrisis in de eurozone – die ik twee jaar geleden al voorspelde – sluipenderwijze dichterbij. Ondergekapitaliseerde Belgische en Nederlandse banken zullen nog meer kredieten verstrekken aan ondernemingen die rekenen op een economische groei die er door de maatregel in het geheel niet zal komen, waardoor de dubieuze debiteuren nog hoger zullen oplopen, straks te hoog om nog te kunnen worden afgeschreven.
.png)
0 Reacties