Herinner je het nog: er zou een indexsprong komen. Dat was de mirakeloplossing om uit de crisis te geraken. Crisis? Welke crisis? Hoe vaak hoorden we het niet in volle kiesperiode: de relance was immers al begonnen, gedaan de crisis. Mooie relance trouwens vermits we plots terug staan waar we in 2009 al stonden, aan de vooravond van een deflatoire economie. Inderdaad, de FOD economie meldde gisteren dat we voor het eerst sinds november 2009 opgescheept zitten met een deflatie van 0,12 %. Dat is een veeg teken dat de overproductie stijgt, dat er meer wordt geproduceerd dan de koopkracht kan absorberen. En die koopkracht, die wordt steeds verder uitgehold, deze keer minder door nieuwe belastingen dan door een kaasschaaf die wel een guillotine lijkt te zullen worden. Je moet inderdaad helemaal betoeterd zijn om in pure VOKA stijl te geloven dat je de crisis kan oplossen op de kap van de gezinnen. En net daarop heeft de Zweedse coalitie van N-VA, CD&V, Open VLD & MR ingezet. Na jaren van belastingsregeringen krijgen we nu een besparingsregering die een doorsnee gezin tussen de 300 tot 450 euro per jaar zal kosten. En bij deflatie werkt de fameuze indexsprong dus averechts, dus weg wondermedicijn.
Ze leren het eigenlijk nooit. Hoe zou het ook anders kunnen als in géén van de vier regeringspartijen ook maar één beslagen macro-econoom te bespeuren valt. Men redeneert er nog steeds in micro-economische termen, namelijk dat de winsten gemaximaliseerd worden als de kosten geminimaliseerd worden. Dat soort redeneringen gaat enkel op bij algemeen evenwicht, als de geaggregeerde vraag even groot is als het geaggregeerde aanbod, of nog, bij afwezigheid van overproductie. Maar wat gebeurt er bij overproductie? Dan heb je zozeer gesnoeid in de private koopkracht (hetzij door nieuwe fiscale lasten, hetzij door bezuiniging) dat er niet voldoende geld is om de hele productie verkocht te krijgen. Dan heb je de kosten wel geminimaliseerd maar de winsten in het geheel niet gemaximaliseerd, want een deel van die maximale winst zit in de overproductie die je niet verkocht krijgt. Of nog, de geproduceerde meerwaarde kan niet in zijn geheel worden getransformeerd tot winst.
Bij aanhoudende overproductie hoopt het bedrijfsleven dat de in gebreke blijvende private koopkracht gecompenseerd kan worden door een stijging van het consumentenkrediet. En bij de historisch lage rentevoeten die we nu meemaken (basisrente van 0,25 %) zal er inderdaad (nog) meer op de poef worden gekocht. Wanneer eigenlijk gaan politici leren luisteren naar de essentie van wat de Oostenrijkse School ons leerde, namelijk dat de crisis het gevolg is van excessieve bankkredieten. Een land als België heeft op Ierland na de hoogste private schuldenlast van heel Europa: de private schuld van gezinnen en bedrijven bedraagt er 250 % van het BBP, of meer dan 1.000 miljard euro bij een bruto binnenlands product van 400 miljard euro. De besparingspolitiek van de Zweedse coalitie zal de crisis in het geheel niet verminderen doch enkel maar versterken. In geen enkel verkiezingsprogramma las men ook maar één lijn hoe we in dit land onze gigantische schuldenlast zouden bestrijden. Hoe noemen we nu ook weer een dokter die denkt een ziekte te kunnen bestrijden zonder dat hij er de oorzaak van kent? Juist, een kwakzalver. Wel, de Zweedse coalitie is zo'n groep van economische kwakzalvers. Ze helpt mee aan een nieuwe bankencrisis. Want als de banken weer eens moeten bijspringen om de overproductie te verminderen dan kan je er donder op zeggen dat de dubieuze debiteuren zullen stijgen, op het eigenste ogenblik dat het eigen vermogen van de banken (3 %) al flirt met veel te hoge dubieuze debiteuren (2,50 %). De kracht van de verandering? Jawel, de hele economie door kwakzalverij naar de bliksem helpen. Mooi werk van de VOKA adviseurs achter N-VA, Open VLD en MR.
Natuurlijk bestaan er oplossingen voor de crisis. Op deze website staat nu al van de eerste dag de tekst Hoe lossen we de crisis op (klik op de zwarte balk bovenaan op Ga naar dossiers). Het is een tekst die al dateert van maart 2012, die ook op andere plaatsen op het internet heeft gestaan, maar die helaas veel te weinig werd gelezen. Als we uit deze persisterende crisis willen geraken dan moet er inderdaad worden gewerkt met out of the box oplossingen. Leren ze het dan echt nooit?
.png)
0 Reacties